Isch hunn so gern geleh im griene Gras,
des is dess was isch heit noch waas.
Do unne an som kloane Fels,
Am Ufer vunn de Alzer Selz.

"Mir treffen uns am Wasserfall"!
"Isch kumm dezu, uff jeden Fall"!
Do hott die Zeit ihr`n Sinn velore,
mir war`n fer den Moment gebore!

Es Spiel, dess war die Werklichkeit,
es Kinnerseelsche war bereit,
zu reise in e anner Welt
un plötzlisch war mer dann en Held.

die Selz gestaut,die Hosse vesaut,
e Brick gebaut un Kersche geklaut,
e Fussballbild geh`n Frosch gedauscht,
em Rausche vun de Selz gelauscht.

An`s hoamgeh hatt mer erscht gedacht,
am Obend, ganz korz vor de Nacht.
Die Mudder macht dann widder Zicke,
isch bin erscht unner de fünf Bricke.

Isch hun so gern geleh im griene Gras,
des is dess was isch heit noch waas.


© oskar


3 Lesern gefällt dieser Text.





Beschreibung des Autors zu "Kindheitserinnerung ( Mundart )"

im rheinhessischem Dialekt geschrieben

Diesen Text als PDF downloaden




Kommentare zu "Kindheitserinnerung ( Mundart )"

Re: Kindheitserinnerung ( Mundart )

Autor: possum   Datum: 19.11.2015 0:13 Uhr

Kommentar: Danke dafür! LG!

Kommentar schreiben zu "Kindheitserinnerung ( Mundart )"

Möchten Sie dem Autor einen Kommentar hinterlassen? Dann Loggen Sie sich ein oder Registrieren Sie sich in unserem Netzwerk.